พวกเราทำงานหนักไปเถอะเพื่อสร้างบารมี และบุญกุศล, เราควรยินดีมิใช่หรือ?  ปัจจุบันถ้าคิดถึงค่าตอบแทนที่ได้รับทั้งหมด  แลกกับการทำงาน ก็หมดกำลังใจเปล่าๆ เพราะไม่คุ้ม  ทุกวันนี้ใครอยู่ในชุมชนใหญ่ก็ยิ่งเหนื่อยหนัก เมื่ออยู่ในชุมชนก็เหมือนทำงานตลอดเวลา ใครมีปัญหาด้านสุขภาพ ก็ปรึกษา  และขอความช่วยเหลือ ตามจริยธรรมก็ปฏิเสธไม่ได้แม้จะเหนื่อยเพียงไร  เราดูแลคนตั้งแต่เกิด ถึงตาย ทุกกลุ่มอายุ  แล้วก็ดูคุณครูที่อยู่ในชุมชนเดียวกัน  ดูแลเด็กไม่กี่คน  และมีหลาย โรงเรียนด้วย ระดับเงินเดือน เงินประจำตำแหน่งสูงกว่าเรามากมาย ข้าราชการเหมือนกันความลำบากก็แตกต่างกันแล้ว  คุณพยาบาลทั้งหลายทำบุญสร้างกุศลกันมากๆ  ถ้าเรายังไม่พ้นทุกข์กลับมาเกิดใหม่  เราจะได้ไปเกิดที่ สบาย สิ่งแวดล้อมดี พบสังคมที่ดี มีกัลยาณมิตร

บุญกุศลสร้างมามากพอแล้ว   ยังเป็นมนุษย์อย่ในสังคม    ต้องกินต้องอย่เช่นกัน   ถ้าคิดแต่เรื่องบุญบารมีลาออกไปบวชดีกว่ามั๊ย  ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อย

เงินคือขวัญและกำลังใจท่จะทำให้เราทำงานต่อไปได้เพื่อประชาชน    เราก็กินอุดมการณ์เหมือนกันแต่เราไม่ได้บรรลุอรหันต์