น่าเห็นใจนะครับ  ผมว่าน่าจะพิจารณาให้นะครับ ก็ทำงานที่กันดารเหมือนกัน  โรงพยาบาลผมให้ทุกคนที่เป็นเจ้าหน้าที่ เพราะตามหนังสือเขียนว่า ค่าตอบแทนเจ้าหน้าที่ครับ  ไม่ได้บอกว่าเป็นข้าราชการหรือลูกจ้าง  เพราะฉะนั้น โรงพยาบาลผมจึงตีความให้เป็นประโยชน์ต่อทุกคนเพื่อหลักธรรมาภิบาลครับ

น้องพยาบาลลูกจ้างคะ ในหนังสือให้ได้ทั้งขรก ประจำ และชั่วคราว ลองปรึกษาหัวหน้าพยาบาลนะคะ

พี่หัวหน้าพยาบาลเดินลงมาบอกกับน้องพยาบาลที่เป็นลูกจ้างเองค่ะว่า กรรมการบริหารโรงพยาบาลบอกว่าสถานะการณ์เงินโรงพยาบาลกำลังไม่ค่อยดีให้ช่วยช่วยกัน เงินค่าเบี้ยเลี้ยงให้เฉพาะข้าราชการ ส่วนลูกจ้างนั้นเค้ารวมเงินทุกอย่างอยู่เเล้วจึงไม่ให้เพิ่ม

น่าสงสารตัวเองค่ะ ไปเรียกร้องก็ไปด้วย แต่พอได้ ได้ทุกวิชาชีพ แต่คนที่เป็นลูกจ้างกลับไม่ได้

อธิบายให้เข้าใจน่ะครับว่าคนที่ได้นั้นเป็นข้าราชการหรือลูกจ้าง ที่ได้รับคำสั่งจาก สสจ.หรือกระทรวงสาธารณสุข ส่วนพยาบาลที่เป็นลูกจ้างที่ไปสมัครทำงานตาม รพช.ต่างๆนั้นแล้วแต่ โรงพยาบาลจะพิจารณานะครับ เนื่องจากพยาบาลลูกจ้างจะมี 2ส่วนคือ

1. คนที่จบจากสถาบันพระบรมราชชนกทั่วประเทศที่เป็นทุนแล้วทำงานในรพช.หรือสอ.ต่างนั้นจะได้เบี้ยเลี้ยงทุกคน

2. คนที่จบจากมหาลัยหรือสถาบันพระบรมราชชนกที่ไม่ไปทำตามโควต้าที่สสจ.สั่งหรือง่ายๆครับคนที่จบแล้วไม่ไปรายงานตัว แล้วไปสมัครเอกชนหรือโรงพยาบาลรัฐบาลนั้นไม่ได้น่ะครับ

ต้องแยกให้ออกน่ะครับว่าตัวเองเป็นพยาบาลลูกจ้างแบบไหน

หนูจบพยาบาลจากสถาบันราชชนกของ สธ. และเป็นตำเเหน่งลูกจ้างของ รพช.ค่ะ ใช้เงิน UCของ จว.จ้างค่ะ

แต่สุดท้ายกรรมการบริหาร รพช.ไม่ให้ค่าเบี้ยเลี้ยงเหมาจ่ายกับพยาบาลที่เป็นลูกจ้าง

หนูไปเรียกร้องที่กระทรวงวันที่ 9 มค แต่สุดท้ายไม่มีอะไรให้พวกหนูเลย  วิชาชีพอื่นได้กับเค้าด้วย แต่พยาบาลแท้แท้ที่เป็นลูกจ้างอดได้ น่าน้อยใจชะมัด

แล้วเงินเบี้ยเลี้ยงเหมาจ่าย เขาให้ใช้เงินบำรุงเหรอคะ ถ้าใช้เงินบำรุง สอ. ก็อดเหมือนกันเพราะเงินบำรุงมีไม่มาก

เขาประชุมที่อุดรวันที่ 12-13 มีนาคม 52  เขาบอกว่าให้ได้นี่คะ  ทุกคนที่มีคำสั่งให้ปฏิบัติหน้าที่พยาบาลวิชาชีพ  ลูกจ้างหรือไม่ลูกจ้างไม่เป็นไร   ให้ได้ถ้าจะให้และที่สำคัญคือ  ต้องมีเงินจ่าย  

แต่เขาก็ระบุชัดเจนว่าช่วงแรกๆนี้เป้าหมายให้เฉพาะข้าราชการเท่านั้นค่ะ (มีคนถามในประเด็นนี้ซ้ำกันหลายครั้ง)   คงเพื่อให้เกิดความชัดเจน  

เพราะคำว่า "เจ้าหน้าที่" นี้แหละค่ะที่ต้องถามกันให้ชัดๆ   คำตอบจากเวทีของวิทยากรจากกระทรวงสาธารณสุข  และจาก  กพ.  ก็คือ  ช่วงแรกเฉพาะข้าราชการ

กลุ่มลูกจ้างตำแหน่งอื่นๆของโรงพยาบาล   เอาไว้อีกระยะก่อน   รอดูการเงินของรัฐบาลก่อน  ว่างั้น  (ประมาณ 6 เดือน) 

ตอนแรกโรงพยาบาลของเราก็คิดให้เจ้าหน้าที่ทุกคนเลย   จากการตีความนี่แหละ   แต่หลังจากเข้าร่วมรับฟังการประชุมที่อุดร   ก็คงต้องปรับตามสมควร

ส่วนน้องพยาบาลที่เป็นลูกจ้าง   ใจเย็นๆ   เดี๋ยวก็ได้บรรจุค่ะ   ถ้าไม่ได้บรรจุตามที่ควรจะเป็น   เรามีหน้าที่ร่วมกันที่กระทรวงและที่ กพ. อีกแน่นอน

และพี่มีความเห็นว่า   ปฏิบัติหน้าที่พยาบาลวิชาชีพ   จะเป็นข้าราชการหรือลูกจ้างก็สมควรได้รับ   เพราะความรับผิดชอบและหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย    ลูกจ้างกับข้าราชการไม่แตกต่างกันเลย   ปฏิบัติหน้าที่ของพยาบาลวิชาชีพเหมือนกันทุกประการ

วิชาชีพอื่นถ้าปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการผู้ป่วยก็สมควรได้รับค่ะ    แต่พี่ก็มีความเห็นว่าควรพิจารณาในประเด็นการให้น้ำหนักของความสำคัญที่ส่งผลต่อผู้ป่วยโดยตรงและโดยอ้อมด้วย    ไม่ใช่เหมารวมเป็นเสื้อโหลแบบนี้    ขอย้ำ  เหมือนเสื้อโหลจริงๆ

ส่วนประเด็นอื่นๆคงมีความชัดเจนใน 6 เดือนนี้ค่ะ   อะไรควรไม่ควร   เหมาะสมไม่เหมาะสม    คงได้รับการทบทวนและไตร่ตรองอีกครั้ง   คงไม่มีความผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้    หวังอย่างนั้นจริงๆ

ให้กำลังใจและอยู่ข้างน้องเสมอนะคะ   ใจเย็นๆ

สูๆๆๆ  ทำงานต่อไป แล้วผลบุญที่ทำจะย้อนกลับมา คับ

วันนี้    พี่เข้ามาคุยด้วยอีกครั้ง    คิดถึงน้องๆพยาบาลที่เป็นลูกจ้างเสมอ     มั่นใจเหลือเกินว่าคุณค่าของความเป็นพยาบาลยังมีอยู่ในจิตวิญญาณของน้องๆอย่างเต็มเปี่ยม    พี่ๆภูมิใจในต้วน้องๆทุกคนนะคะ   

พวกเราจะไม่ทอดทิ้งกัน    แม้ว่าจะเป็นลูกจ้างหรือข้าราชการก็แล้วแต่    พวกเราทุกคนคือสายเลือดของพยาบาล     เติบโตตามเส้นทางของพยาบาลที่พวกเราภาคภูมิใจ     

วันนี้  มาด้วยใจที่คิดถึงและมาเพื่อให้กำลังใจด้วย    

คุณค่าของความเป็นมนุษย์อยู่ที่คุณค่าของจิตใจและจิตวิญญาณที่สะอาดบริสุทธิ์    ขอให้ดำเนินชีวิตและปฏิบัติหน้าที่อันยังประโยชน์อย่างใหญ่หลวงต่อสังคมส่วนรวมต่อไปอย่างภาคภูมิใจและทรนงในอุดมการณ์นี้  

 เพราะเมื่อถึงคราวต้องต่อสู้อีกครั้งหรือหลายครั้ง     พวกเราจะได้ต่อสู้อย่างภาคภูมิใจเนื่องจากพวกเราจะไม่มีวันนึกเสียใจย้อนหลังเพราะวันเวลาที่ผ่านมาพวกเราทำทุกอย่างได้ถูกต้องและสมบูรณ์ที่สุดแล้ว     ให้กำลังใจนะน้องนะ     

"แม้เจ้าหุ่นไล่กามิได้ตั้งใจจะพิทักษ์ไร่นา   แต่มันก็มิได้ยืนอยู่กลางทุ่งนาอย่างไร้ความหมาย"  

คำคมนี้เอามาจากหนังสือ "มูซาชิฉบับท่าพระจันทร์"     อ่านแล้วลึกซึ้งนัก   แล้วพวกเราเป็นคนใยจะไร้ซึ่งความหมายใดๆกับสังคม    

วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่เคยหยุดหรือถอยเลย      พวกเราก็เคลื่อนตามไปด้วยเช่นกัน     แล้วพวกเราจะไม่พบเจอในสิ่งที่มีความหมายกับชีวิตเชียวหรือ  

 เคยมีผู้กล่าวไว้ว่า"นามไร้ความนัย   ใจต่างหากแยกผู้คน"  พี่ขออนุญาตปรับเพื่อให้แง่คิดอีกมุมหนึ่งเป็น   "สิ่งอื่นไร้ความนัย  ใจต่างหากแยกผู้คน"