จะอย่างไรก็ช่าง..ได้โปรดเห็นใจคนที่ไม่มีจะกินบ้าง ถ้าได้เพิ่มอีกนิดหน่อยก็ยังดี เพราะเศรษฐกิจไม่ค่อยดีไม่ใช่ขอขึ้นอย่างไม่มีเหตุผลแต่ที่ขอไปนะ ได้ขึ้นบ้างหรือเปล่า ก็ยังจนเหมือนเดิม แต่ที่เห็นวิชาชีพอื่นได้มาก..เราก็อยากได้บ้าง ให้เกิดความยุติธรรมเท่านั้นเอง..พี่น้อง

ต้องยุติธรรมเท่านั้น ... ไม่ใช่เอาแต่ใช้งานแต่เวลาตอบแทนกลับส่งให้แค่เศษเงิน อย่างนี้ไร้ความยุติธรรม เมื่อไม่มีความยุติธรรมและพูดกันง่ายๆไม่รู้เรื่อง ... เราต้องสู้เพื่อศักดิ์ศรีวิชาชีพและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ที่ทำงานอย่างเดียวกัน ลำบากเหมือนกันและอยู่ใต้กฎหมายอันเท่าเทียมกัน

พูดถึงเรื่องศักดิ์ศรีก็น่าคิดนะครับ

พวกผมนี่ก็คิดว่าตัวเองมีศักดิ์ศรี ประเภทที่ว่าคับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก ไม่พอใจในสิ่งที่กระทรวงมอบให้( งาน+ ค่า ตอบแทน) พวกผมไม่แคร์ ครับ พวกผมลาออก เป็นว่าเล่นเลย สุดท้าย ผู้ใหญ่ก็ต้องมาตามง้อพวกเรา

พยาบาล หรือเภสัชนี่ผมก็มองว่ามีศักดิ์ศรีไม่ด้วยไปกว่าใครหรอกครับ ลองทำแบบที่หมอทำดูครับ ไม่ต้องไปแคร์ใครทั้งสั้นครับ อย่าลืม คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก

ผมอยากให้ลูกตาสี ตาสา บ้านนอก มาเป็นหมอเยอะๆ เพราะผมคิดว่า คนบ้านนอกเขาจะยังจะพอมีความรักถิ่นฐาน รักเกียรติยศ ศักดิ์ศรี มากกว่า หมอที่มาจากพื้นฐานเลี้ยงลูกมาด้วยเงิน และความทันสมัย เพราะประเภทหลังๆได้ดีแล้วมักจะลืมบุญคุณแผ่นดิน

เรื่องของเรื่องผมว่า เงินไม่ใช่ปัจจัยหลักทั้งหมดในการดำรงชีพ  เกียรติและศักดิศรีและความสุขที่ใจก็คือความพึงพอใจที่ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบในการอยู่ในสังคมต่างหาก  พอคนเราถูกเอารัดเอาเปรียบในการอยู่ในสังคมจึงทำให้เกิดปัญหาต่างๆตามมาครับ เช่น พยาบาลและวิชาชีพข้างคียง