ReadyPlanet.com


เมื่อพยาบาลถูกคุกคาม****และไร้ที่พึ่ง**** จะทำอย่างไร


***** ขอเป็นกำลังใจให้ พว.ที่ใช้ชื่อว่า ผู้หญิงดินๆ เดินคนเดียวจนชิน****** 16 เมษายน เวลา 7:48 น. ขออนุญาต ขอความคิดเห็น และขอคำแนะนำจาก พี่ๆน้องๆพยาบาลทุกคนนะคะ เพราะตอนนี้ดิฉันรู้สึก เครียด กลัว เสียใจ เสียความรู้สึกมาก กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น กับผู้ใหญ่ในรพ.ที่ทำแบบนี้. ด้วยเรื่องเมื่อวานประมาณ3โมงจะ4โมงเย็นดิฉันจะมารับเวรบ่ายมีคนไข้caseหนึ่งrefer กลับจากรพ.นครพนม กลับมารพ.เซกา จ.บึงกาฬ ที่ๆดิฉันทำงาน เพื่อให้หมอที่นี้ประเมินว่าจะให้นอนรพ.หรือไม่ให้นอน ขึ้นอยู่กับหมอที่นี้ และหมอกะพยาบาลเวรก็ได้คุยด้วยและถามยายว่าปวดเยอะไหม และถามญาติว่าเวลาปวดกินยาแล้วดีขึ่นไหมเพื่อประเมินpain หมอเห็นอย่างนั้นหมอก็เลยจะให้กลับบ้าน แต่ไม่ได้บอกว่าจะให้กลับเลย ก็ได้ถามญาติ ว่าจะเอายังไงหรือถ้าอยากนอนรพ.ก็ได้ หรือไม่ดีขึ้นปวดก็กลับมานอนรพ. แต่ญาติaccept. และกลับบ้านไปตอนD/Cไม่มีสีหน้าไม่พอใจหรือเอะอะโวยวาย (เป็นพยาบาลมารับเวรบ่าย แต่นั่งอยู่ที่นั้นรอรับเวรได้ยินหมอและพี่พยาบาลเวรเช้าและญาติคนไข้พูดทุกคำพูด) แต่พอเวรบ่ายประมาณ1ทุ่มเกือบจะ2ทุ่มญาติcaseนี้ได้มาเอะอะโวยวายทีERไม่พอใจว่าทำไมไม่ให้ญาติเขานอนรพ. เข้ามาด่าเอะอะโววายทุกอย่าง เดินเข้ามาชี้หน้าด่า และมาจำนวนมากคือประมาณ5คันรถกระบะ คนน่าจะประมาณ30คน ซึ่งพูดอะไรเขาก็ไม่ยอมฟัง น้องได้โทรแจ้งตำรวจมาประมาณเกือบ10นาย เขาก็ไม่ได่กลัวและไม่ยอมหยุด ซึ่งในขณะเหตุการณ์นี้ยังวุ่นวายที่ER ตอนนั้นมีคนไข้Emergencyจะต้องreferพร้องกัน4caseเป็นคนไข้เบื่อเห็ดพิษมา ต้องตามพยาบาล ตามยืมรถจากรพ.ใกล้เคียง คนไข้ก็score dropหมอจะplanใส่ tube และมีคนไข้ตรวจอีกประมาณ8case truma อีก3 case พร้อมกับความวุ่นวายที่คนเหล่านั้นมาเอเอะโวยวายชี้หน้าด่า ซึ่งสถานการณ์ ณ ตอนนั้นดิฉันมองแล้วว่ามันไม่ไหวแล้วจริง ตำรวจเขายังไม่กลัว ฟังเราเขาก็ไม่ฟัง จึงได้โทรแจ้ง หัวหน้างานดิฉัน ทีมไกล่เกลี่ยรพ.ผอ.รพ. แต่กลับได้การตอบรับที่ผู้ใหญ่ที่เราศรัทธา ออกมาแบบนี้ ซึ่งทำให้ดิฉันหมดศรัทธา และเสียความรู้สึกมากๆ ผอ.รพ.บอกจะไม่มา ให้หมอadmitedเข้าไปแล้วก็จบ ทั้งที่ถามยืนยันว่าผอ.จะขึ้นมาไหม หัวหน้าฝ่ายการบอกจะมาแต่ไม่เห็นเลย หัวหน้าแค่รับทราบ ทีมไกล่เกลี่ยคนอื่นไม่มีใครรับสายเลย และเหตุการณ์ก็ดำเนินการไปเรื่อยๆอยู่อย่างนั้นเกือบ4ทุ่มครึ่งคนเหล่านั้นค่อยยอมกลับ และเขาบอกว่าวันนี้ เขาจะเอาคนมาเยอะกว่านี้ จะเอาคนมาปิดรพ. จะเอาทุกคนออกจากรพ.จะเอาผอ.ออก ซึ่งทุกคนก็ได้ยินก็ได้แจ้งผอ.หัวหน้าว่าจะเอายังไง จะรีบแก้ไขไกล่เกลี่ยยังไงคะ ถ้าเขามาพรุ่งนี้(วันนี้นี่เอง)จริงๆใครจะมาช่วยพวกหนูคนทำงาน ผอ.ก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่มีอะไรหรอก เราก็มาทำงานตามปกติ เขาไม่กล้าทำไรหรอก ดิฉันเลยบอกกลับไปว่า ไม่รู้หรอกคะว่าเขาจะทำไม่ทำอะไรไหม แต่เราควรมีอะไรที่จะต้องรีบคุยรีบไกล่เกลี่ย ไม่งั้นพรุ่งนี้ทุกคนก็ไม่กล้ามาทำงาน และไม่อยากไปทำงาน ถ้าไม่มีใครคิดจะช่วยเหลือ และตกลงกันในทีมคนทำงานว่าจะไม่ไปทำงานในวันนี้ ถ้าผู้ใหญ่ไม่ทำอะไร ไม่ช่วยเหลือ ไม่รีบ ดำเนินการ เพราะไม่มีใครคิดจะปกป้องพวกเราเลย ก็แจ้งไปจะไม่ขอไปทำงานในวันนี้เพื่อปกป้องตัวเอง ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น แต่ก็รู้สึกไม่ดีเลย ถ้าวันนี้ทุกคนที่ERไม่ทำงาน คนไข้จะเป็นยังไง... รู้สึกสงสารคนไข้คนอื่นเช่นกัน


ผู้ตั้งกระทู้ พยาบาลผู้น้อย :: วันที่ลงประกาศ 2014-04-19 05:16:30


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3414635)
น่าเห็นใจน้องที่ต้องรับหน้าคนไข้ผู้บริหารทางการพยาบาลทุกระดับต้องเข้าช่วยน้องๆย่ามนี้แหละไม่ควรปล่อยให้น้องเผชิญหน้ากับญาติคนไข้ตามลำพังขอเป็นกำลังให้น้องด้วยสู้ๆนะคะ
ผู้แสดงความคิดเห็น หัวหน้าพยาบาลชำนาญการนานเป็นพิเศษ วันที่ตอบ 2014-04-19 10:15:48


ความคิดเห็นที่ 2 (3414830)

น่าเห็นใจน้องจริงๆ เรื่องขนาดนี้ผู้บริหารควรต้องมาจัดการไกล่เกลี่ยทำความเข้าใจ น้องปฏิบัติแค่งานตรงหน้าก็แย่แล้ว

ผู้แสดงความคิดเห็น หัวหน้าพยาบาลคนหนึ่ง วันที่ตอบ 2014-04-23 11:52:34


ความคิดเห็นที่ 3 (3415094)
พี่อ่านเรื่องของน้องแล้วสงสารและเห็นใจน้องมากและย้อนมองเรื่องของตัวเองแล้วอยากร้องไห้เนื่องจากประสบกับตัวเองมาแล้วอย่างแสนสาหัสยากที่ใครๆจะสามารถอดทนต่อสู้ได้อย่างพี่พี่รู้ซึ้งกับการทำหน้าที่ของผู้ที่มีหน้าที่ดูแลลูกน้องปกป้องคุ้มครองเมื่อลูกน้องอยู่ในภาวะลำบากหวาดกลัวขนาดนี้ที่ต้องใช้ภาวะผู้นำลงมาแก้สถานการณ์อย่างทันทีไม่ใช่ปล่อยให้ลูกน้องต้องเผชิญกับปัญหาด้วยความหวัดกลัวเช่นนี้พี่ไม่กล้านึกดอกว่าการกล้าออกมาพูดจะเกิดอะไรตามมาบ้างกับน้องแต่สำหับพี่เคยชินแล้วกับการต้องต่อสู้อย่างโดดเดี่ยวเพราะเรื่องของพี่ที่กล้าออกมาพูดความจริงของผู้บังคับบัญชามันส่งผลกระทบต่อชีวิตการทำงานของพี่อย่างมากซึ่งนายระดับสูงก็ไม่ได้จริงใจในการแก้ปัญหาให้ลูกน้องดอกมีก็แค่ลูบหน้าปะจมูกไปวันๆส่วนเครือข่ายพยาบาลต่างๆสำนักการพยาบาลหรือแม้แต่สภาพยาบาลก็รู้เรื่องของพี่ทั้งนั้นแต่พี่ก็ยังไม่เห็นใครส่งสัญญาณความห่วงใยแม้แต่โทรศัพท์มาถามสุขทุกข์แม้เรื่องยังคาราคาซังมาสามสี่ปีนี้แล้วคุณนายละเอียดอย่างพยาบาลระดับพี่ๆก็คงแค่ถามว่าเราทำหน้าที่เราดีที่สุดแล้วหรือยังเรามีพฤติกรรมบริการดีไม๊ทำไมคนไข้ถึงไม่พอใจก็คงจะได้แต่คำถามเท่านั้นแต่จะหาพี่หรือผู้บังคับบัญชาที่จะลงมาช่วยเราแก้ปัญหาอย่างเห็นใจเข้าใจเราพี่ว่าคงยากค่ะน้องคงต้องอดทนต่อไปสวดมนต์ขอคุณพระคุ้มครองให้การทำงานการพยาบาลราบรื่นไปตลอดเวรหรือมีโอกาสก็ลองศึกษาศิลปการเจรจาไกล่เกลี่ยเผื่อไว้แก่ปัญหาเฉพาะหน้าและใช้คติตนเป็นที่พึ่งแห่งตนพี่ว่าก็พอจะรอดอยู่ในวิชาชีพนี้ไปได้เรื่อยๆค่ะขออวยพรให้น้องเข้มแข็งอดทนพี่คนหนึ่งค่ะขอเป็นกำลังใจให้ซึ่งน้องก็ทำดีและถูกต้องแล้วค่ะ
ผู้แสดงความคิดเห็น ผกค.วิหารแดง วันที่ตอบ 2014-04-29 15:50:24


ความคิดเห็นที่ 4 (3422606)
เรื่องปกติน้องเอ๊ยยยยยทำใจไอ้คนกระทรวงนี้มันแบบนี้ทั้งนั้นหวังพึ่งคนอื่นตายลูกเดียวลำแข้งตนเองดีสุดคนเยอะหรือไม่ไม่สำคัญใจเราต้องนิ่งเด็ดขาด***มให้พอมันมา30น้องก็ลองพกไปสัก2กระบอกใครมาแตะตัวยิงแม่งก่อนมันตายดีกว่าเราตายจำไว้คนที่รอดคือผู้ชนะและผู้ถูกเสมอเราแค่อาชีพนึงของสาสุขอาชีพที่เขาไม่ให้ราคาเราแต่เราต้องให้ราคาตนเองทำหน้าที่ไห้เต็มขอบเขตวิชาชีพอย่าหย่อนอย่าเกินป้องกันตัวเองให้ดีบันทึกทุกอย่างให้ละเอียดนั่นคือเกราะป้องกันตัวเราส่วนญาติคนไข้ถ้าเล็งเห็นว่าจะคุกคามทำร้ายเราให้เตือนก่อนเตือนไม่ฟังก็เล็งให้ดีนัดเดียวให้กองที่เหลือจะวิ่งเหมือนหมาอาชีพพยาบาลมันก็แค่อาชีพเลี้ยงตัวอย่าไปอะไรกับมันมากทุกอย่างมันเป็นอนัตตาไม่เที่ยงแต่เราต้องรอดคนอื่นช่างแม่ง
ผู้แสดงความคิดเห็น พยาบาลชายแดน (fishingman341-at-hotmail-dot-co-dot-th)วันที่ตอบ 2014-11-06 13:02:03


ความคิดเห็นที่ 5 (3435757)

สะท้อนให้เห็นสังคมการทำงานแบบตัวใครตัวมัน..ยิ่งมีอำนาจตำแหน่งที่ใหญ่ยิ่งไม่เคยใส่ใจดูแลผู้น้อย..เพราะกลัวตัวเองจะลำบากไปด้วย..ไม่เคยคิดจะดูแลขวัญกำลังใจผู้น้อย. ระดับผู้บริหารหาแต่ประโยชน์ใส่ตัว..หารู้ไม่ว่าเป็นการสร้างเวรกรรมให้กับตัวเองโดยไม่รู้ตัว....เป็นทุกที่ค่ะ....เราผู้ปกิบัติทำด้วยใจ..สักวันคุณความดีย่อมส่งผลดีต่อเราในสักวัน..ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้อยู่ด่านหน้า..ที่ต้องรับมือทั้งศึกภายนอกและภายใน.

ผู้แสดงความคิดเห็น ขอเป็นกำลังใจ วันที่ตอบ 2015-10-22 13:16:18



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.