เห็นด้วยค่ะ บรรจุซะที รอมานานมากแล้วค่ะ ทั้งพยาบาลนักเรียนทุน และพยาบาลที่จบจากมหาวิทยาลัย ทำงานเหนื่อยเหมือนกันค่ะ แต่สิทธิก็เป็นประกันสังคม ให้ความเป็นธรรมด้วยค่ะ

อยากทราบว่าการบรรจุเข้ารับราชการเขาใช้หลักเกณฑ์อะไรในการเลือกบรรจุค่ะเพราะเห็นบางโรงพยาบาลจังหวัดใกล้เคียงเขาบรรจุให้กับพยาบาลที่จบปี49และ50ไปแล้ว ทั้งที่เป็นโรงพยาบาลที่อยู่ในเขตเมือง แต่พวกเราเป็นนักเรียนทุนปี49จังหวัดกาญจน์และเป็นอำเภอในพื้นที่ทุรกันดานกลับไม่ได้บรรจุ ก็เลยอยากรู้เกณฑ์การคัดเลือก หรือเป็นเพราะพวกเราอยู่ไกลความเจริญเกินไปค่ะท่านผู้ใหญ่เขาเลยบอกไม่เห็นลูกจ้างชั่วคราวอย่างเรา ยิ่งสวัสดิการไม่ต้องพูดถึงไม่มีอะไรเลย เงินเดือนเพิ่มปีละไม่กี่ร้อยบาท โบนัสไม่เคยมีต้องจ่ายเงินประกันสงคมทุกเดือนมากกว่าค่าเวร1เวรเสียอีก การเจ็บป่วย ถ้าไม่ใช่รพ.ที่ตนเองทำงาน admitก็นอนห้องสามัญธรรมดา ถ้าอยากนอนห้องพิเศษจ่ายเงินเองเต็มอัตรา หลายครั้งเกิดอุบัติเหตุในการรับส่งคนไข้ หรือการออกหน่วยในพื้นที่ทุรกันดานที่มีแต่ป่าเขาและเหวสูง ก็ยังคิดอยู่ว่าถ้าเกิดเป็นอุบัติเหตุรุนแรงเราจะมีสวัสดิการอะไรที่จะดูแลเราได้เจ้าหน้าก็มีน้อยงานก็เยอะขึ้นทุกวันทุกวันยิ่งอยู่นานก็ยิ่งท้อมากขึ้นเรื่อยๆ ที่มองไม่เห็นอนาคตของตนเองว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง ที่อยู่ได้ทุกวันก็คิดว่าทำเพื่อคนไข้ถ้าไม่มีพวกเรา คนไข้ก็คงลำบาก มาถึงวันนี้พวกเราหวังว่าอนาคตของเราที่ฝากไว้กับท่านผู้ใหญ่ในกระทรวงตั้งแต่เราเลือกเข้าเรียนในสังกัดกระทรวงของท่านจนมาทำงานให้กับท่านทุกวันนี้คงไม่ใช่การเลือกเส้นทางที่ไร้อนาคตนะค่ะ

น่าเห็นใจคุณพยาบาลที่อยู่ในพื้นที่ทุรกันดารจังนะค่ะ ต้องทำใจกับอาชีพนี้นะค่ะ ถ้าจำไม่ผิด คงเป็นโรงพยาบาลหัวหินที่ได้บรรจุนักเรียนที่จบปี 2549ไปแล้ว ส่วนในจังหวัดกาญจนบุรี ก็เห็นผู้ใหญ่ในกระทรวงเคยมาดูงานโรงพยาบาลคนไข้เยอะ แต่ จนท.กับน้อย โดยเฉพาะพื้นที่ทุรกันดารระดับ 1 และ 2 ยิ่งมีน้อยเข้าไป มีการอ้างอิงถึงพยาบาลี่ไม่มีการบรรจุมาหลายปี นั่นก็คือกาญจนบุรี ยังไงก็ฝากพี่ๆ ละผู้ใหญ่หลายท่าน ช่วยดูด้วยนะค่ะว่าทำไม โรงพยาบาลหัวหินถึงบรรจุปี 2549 แล้ว ในขณะที่ จังหวัดอื่นยังไม่มีการบรรจุ แต่ก็น่าจะเรียกในภายหลัง มันคงเป็นความข้องใจและไม่เข้าใจ ยังไงก็อย่าให้ต้องมาทะเลาะกันเองเลย ถ้าได้ก็น่าจะได้เหมือนกันนะค่ะ

1.พยาบาลที่เป็นลูกจ้างชั่วคราวมีสิทธิ์ได้รับค่าเบี้ยเลี้ยงเหมาจ่ายหรือไม่ ถ้ามีขอหนังสือรับรองที่เป็นลายลักษณ์อักษร

2.ความคืบหน้าเรื่องการบรรจะลูกจ้างชั่วคราวเป็นข้าราชการ จะทราบได้อย่างไร ใครจะคอยกระตุ้นให้

3.ความก้าวหน้าในวิชาชีพขณะที่เป็นลูกจ้างชั่วคราวมีหรือไม่ ถ้าไม่มีสภาการพยาบาลควรช่วยพวกเรา เพราะพวกเราจบมา เหมือนแค่ทำงานไปวันๆไม่มีอนาคต ไม่มีความก้าวหน้า ไม่มีความหวัง สิทธิ์ต่างๆก็ไม่เท่าเทียมกัน ท้อใจและเหนื่อยหน่ายกับชีวิต