มีสภาการพยาบาลก็เหมือนกับไม่มี  เน้นสอบและเก็บเงินสมาชิกเป็นหลัก แต่ไม่ส่งเสริมความก้าวหน้าทางวิชาชีพเลย  ปัจจุบัน แพทย์กำหนดเป็นเชี่ยวชาญทุกตำแหน่ง สำหรับพยาบาลไม่มีช่องทางที่จะเจริญก้าวหน้าได้เลย ต่อให้ จบ ป.โท สอบเป็น  APN  ได้ ค่าตอบแทนก็ยังไม่ไปถึงไหน

ท่านผู้บริหารทางการพยาบาลทั้งหลายท่านสบายแล้ว ท่านได้ชำนาญการพิเศษ ส่วนพยาบาลเงินเดือนเต็มขั้นก็เต็มต่อไป ไม่มีโอกาสก้าวหน้า ที่ รพ.ผม ตอนนี้มีเต็มขั้น อยู่ไม่ต่ำกว่า 10 คน ท่านเหล่านั้นก็ทำงานไปวันๆ บอกว่า อีกไม่นานพี่ก็เกษียณแล้ว ชำนาญการพิเศษคงไม่ได้  ไม่รู้จะพัฒนาไปทำไม ทำงานมากก็เหนื่อยปัญหาก็เยอะสู้อยู่เฉยๆดีกว่า  ฟังแล้วเศร้า  

หลายวันก่อนๆได้ยินมาว่าจะให้หัวหน้าตึกได้ชำนาญการพิเศษ มันก็จะเป็นปัญหาต่ออีกว่าคนที่ไม่ได้ก็มีอีกมาก น่าจะคิดใหม่หมดว่าพยาบาลเป็นการทำงานด้านวิชาการและวิชาชีพ ต้องใช้ความรู้ความสามารถเฉพาะตัว ควรให้ได้ชำนาญการพิเศษทุกตำแหน่ง ไม่น่าจะเอาจำนวนผู้ป่วยหรือข้อมูลเชิงปริมาณมากำหนด ควรจะมีข้อมูลเชิงคุณภาพด้วย

บ่น ๆๆๆๆๆๆๆๆบ่นๆๆๆๆๆๆๆ  บ่นๆๆๆๆๆๆๆบ่นๆๆๆๆๆๆๆ

ข้าพเจ้าทำงานมา30ปี จบพยาบาลวิชาชีพ ทำงานตั้งแต่รพ. 10 เตียง 30 เตียง 60 เตียง จนปัจจุบัน 120 เตียง เงินเดือนเต็มขั้นแล้วเต็มขั้นอีก เป็นตั้งแต่คนงาน ยันหมอใหญ่ ตรวจแล็ปเองสมัยอยู่10 เตียง ทำหมันเอง ขุดมดลูกเอง ดมยาเอง เพราะทั้งถูกส่งไปเรียน และฝึกอบรม ให้กลับมาทำงานเสียสละตนเองเพื่อวิชาชีพ ปัจจุบันเพื่อนเป็นครูแต่ตำแหน่งศ.สอนในม.ราชภัฏรายได้ไม่อยากพูดถึง(สมัยเรียนสอบได้คะแนนน้อยกว่าเรา)แต่ตอนทำงานรุ่งกว่าเราเยอะ เรายังกินระดับ7 มา18 ปีแล้ว เงินค่าวิชาชีพ3500บาท ขยับไปไหนก็ไม่ได้เพราะแก่แล้ว ส่วนผลงานทั้งหลายแหล่ที่เคยทำมาก็เปรียบเสมือนสุนัขล่าเนื้อ ถ้ารู้ว่าอนาคตจะเป็นแบบนี้ไปเรียนเป็นครูดีกว่า คิดได้ก็สายไปแล้ว ลูกทำงานมา3ปี จบสาขาอื่นเงินเดือนยังเกือบเท่าแม่ คิดแล้วก็เศร้าเนอะ รอกินเงินเกษียณเดือนละ20000 บาท(จะถึงไม๊เนี่ย) บุคคลากรชั้น2 จริงๆในกระทรวงสาธารณทุกข์เนี่ย แตกต่างกันทุกอย่างอยากรู้จังทำไมไม่ตั้งชื่อเป็นโรงแพทย์ มาตั้งชื่อเป็นโรงพยาบาลทำไม เวลาไม่มีแพทย์ตรวจพยบ.แก้ไขปัญหาให้ได้ แต่เวลาไม่มีพยาบาลอยู่เวรดูแลผู้ป่วยแพทย์แก้ปัญหาได้ไม๊ เวลาคิดค่าตอบแทนช่วยกรุณาคิดเมตตาพยบ.บ้างเพราะพวกเราถูกฝังหัวด้วยไมโครชิปมาว่าให้เป็นผู้เสียสละ(จนไม่มีจะกินแล้ว)

ดีจังคุณพยาบาลแก่ๆแต่ยังมีไฟ  ดิฉันเองทำงานมา  33  ปี  ตั้งแต่เป็นสถานีอนามัยชั้นหนึ่ง  แล้วเปลี่ยนมาเป็นศูนย์การแพทย์และอนามัย  ก่อนที่จะมาเป็นโรงพยาบาลชุมชน  ลูกของดิฉันบรรจุทำงานครั้งแรก  ในเดือนแรกเงินก็มากกว่าดิฉันในขณะนี้แล้ว ค่ะ

ขอให้พยาบาลทำงานต่อไปตามอุดมการณ์ตามจรรยาบรรณท่ได้ถูกสอนมาแม้ว่าไม่มีจะกินก็ช่างมัน   แม้ว่าความก้าวหน้ามีน้อย   แม้เงินไม่มี  หนี้ก็ไม่มีเช่นกันเพราะต้องทนอย่  กลัวตายคาหนี้  ก็เลยไม่กล้ามีหนี้   จงปลงและปลงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะชาตินี้คงทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว  

ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนร่วมวิชาชีพและร่วมชะตากรรมทุกคนนะคะ

ทำอาชีพเสริมด้วยซิ เงินเดือน ค่าตอบแทนพยาบาลไทย มันน้อยมากจริงๆ ในบรรดาเพื่อนร่วมวิชาชีพ

ปิดคณะพยาบาลไปเลย  เรียนไป  ไร้ค่า  อุดมการณ์กินไม่ได้นะคะ  คุณผู้ใหญ่ในสภา ให้แต่รอๆๆๆๆ  น่าเบื่อ  ทีงานไม่เห็นว่าไม่ต้องๆๆๆๆ  มีแต่เธอต้องทำๆๆๆๆ  เบื่อมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เมื่อไหร่เหรอ

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก

อย่าเครียดเลย  ดูแลผู้ป่วยทุกวันถือว่าทำบุญ  อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ  เมื่อถึงเวลาทุกอย่างจะดีขึ้น  เพราะกรรมดีที่เราสร้างมา  ขอให้กำลังใจทุกคน

พี่กรรคะ สภาเค๊าอ่าน web นี้หรือเปล่า  ถ้าอ่านน่าจะรู้ว่าน้องๆพยาบาลที่ท่านว่าท่านดูแลอยู่น่ะเครียดนะคะ งานหนักไม่ว่าแต่ทำไมค่าตอบแทนต่ำ ใจเย็นอยู่ได้

จะได้เมื่อรวมตัวกันไปประท้วงที่รัฐสภา ไม่ใช่กระทรวง

ผมเห็นด้วยกับทุกความคิดเห็น มีสภาไว้บนหิ้งพระ ไว้กราบไหว้บูชา เตะต้องไม่ได้ ไม่เหมือนวิชาชีพอื่น เขาต่อสู้เพื่อวิชาชีพด้วยกัน หรือเพราะเขามีเลือดสีเดียวกันมากกว่าคำว่า ....   พยาบาล?

ถึงท่านที่มีความทุกข์ทุกท่าน

       สภาการพยาบาลเขามีไว้ช่วยเหลือวิชาชีพเราจริงๆเพียงแต่ว่าท่านมีทุกข์อยู่กับที่เท่านั้นเอง ทำหนังสือร้องทุกข์แล้วนำไปยื่นด้วยตนเอง(มีสื่อไปด้วยยิ่งดี)กับนายกสภาการพยาบาลถ้าไม่เจอก็มีคนรับเรื่องแทนแล้วเปิดอกคุยเรื่องที่มันอยู่ในใจให้หมดถามวิธีเยียวยามีอะไรบ้างแล้วจะดำเนินเรื่องให้เมื่อไหร่อย่างไรจะให้คำตอบเมื่อไหร่จะให้มาฟังเองหรือด้วยวิธีไหน ไปกันเป็นพวกคณะจะได้มีความเชื่อถือว่าเราทุกข์กันจริงๆ วิชีตอุทิศให้กับผู้เจ็บป่วยแล้วการดำรงชีวิตของเราก็สมควรที่จะได้รับการเยียวยาเหมือนกันถึงจะสมดุลย์รองทำดูทำแล้วได้ผลจริงๆนายกบอกว่าท่านเดีอดร้อนแต่ไม่เข้ามาหาเราเราจะรู้หรือว่าท่านเดือดร้อนอย่างไรจะให้เราช่วยท่านแบบไหนมาเล่าสู่กันฟังพร้อมกับช่วยกันขับเคลื่อน ถึงจะประสบความสำเร็จค่ะ ขอให้โชคดี

อาชีพพยาบาลจะกว้างไกลเพราะขณะนี้เรามีผุ้นำเป้นผุ้หญิงนายกรัฐมนตรีหญิงยิ่งลักษณ์คนแรกอาชีพพยาบาลจะเจริญก้าวหน้าแล้วค่ะขอให้กำลังใจตัวเองและเพื่อนร่วมวิชาชีพพยาบาลรพช.ทำนมา26ปีแล้วค่ะขอเข้าโครงการเกษียนก่อนก็ไม่ให้คนขาดคนไม่พอขอเป็นกำลังใจให้ตัวเองและเพื่อนพยาบาลทุกคน

ทำอาชีพพยาบาล 29 ปี ก็เป็นชำนาญการเต็มขั้นแล้วเหมือนกัน รพ.ขาดพยาบาลเด็กๆลาออกหมดแล้ว ดังนั้นไม่ต้องรอพยาบาลชำนาญการพิเศษหรอก เหนื่อย เปล่า เสียเวลา เพื่อนส่วนใหญ่ มองหาธุรกิจ ทำเตรียม ออกนอกระบบแล้ว ลูกไม่เคยสนับสนุนให้ลูกเรียนพยาบาลเลย สงสารเค้า

รอให้น้องๆๆพยาบาล  ได้บรรจุกันก่อนดีหั๊ยคะ   ทำงานมานานเหมือนกันค่ะ ยังไม่ได้บรรจุเลยค่ะ  ยังเป็นลูกจ้างชั่วคราว อยู่เลย ค่ะ

ดิฉันกำลังดูตัวเอง.......ว่าจะไปหรืออยู่ต่อดี.....ไปเป็นครูพยาบาลก็ใช่จะง่าย..ตีกรอบซะสูงโต่ง...ต้องจบป.เอก......ตำแหน่งอาจารย์พยาบาล

เป็นพวกเราทำกันเองหรือเปล่า............?? น้องสะใภ้เป็นครูบ้านนอก...ไม่รำไม่เรียนอะไร...เป็นครูชำนาญการพิเศษแบบง่ายๆ

แค่ทำผลงานส่งแค่นั้น.............................พูดแล้วก็เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......................................................

ขอความกรุณาช่วยสำรวจพยาบาลที่ลาออกตั้งแต่ปีงบประมาณ2552-2555 แล้วลองวิเคราะห์ว่าเกิดจากสาเหตุอะไร........ไม่ได้บรรจุ?......ไม่ได้รับการปกป้อง?........ไม่มีสิทธิของพยาบาลมีแต่สิทธิผู้รับบริการ........สภาน่าจะมีคำตอบให้และมีทางช่วยเหลือที่เป็นรูปธรรมนะคะ ขอบคุณแทนพยาบาลทุกคน

ทำงานมานานเหมือนกัน รับราชการมา 29 ปี เริ่มจาก ซี 1 ค่ะ ปัจจุบันพยาบาลชำนาญการ    ได้ทำงานทุกระดับ เริ่มจากสถานีอนามัย -สำนักงานสาธารณสุข - รพ.ชุมชน (ย้ายแผนกครบทุกแผนก เพราะอยากรู้ว่าแต่ละงานทำงานกันอย่างไร) ตอนนี้เหลือแแต่จะยื่นใบลาออกเท่านั้น เพราะเหนื่อยมาก ผลไม่คุ้มกับค่าตอบแทนเลย คิดแล้ว น้อยใจมากเลย แต่ก่อนไม่เคยคิดเลยค่ะ  ระยะหลังๆ คิดการได้เปรียบเสียเปรียบมากขึ้น ตอนนี้ก็กำลังเรียน ป.โท เอกบริหารการพยาบาล เพราะอยากเห็นระบบการพยาบาลที่ Perfect จริงๆ อยากเป็นคนที่ผลักดัน แต่....

สุดท้าย น่าจะลาออก เพราะเตรียมการปลูกสวนยาพาราไว้ 15 ไร่ กำลังจะกรีดแล้ว

บ่นนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆให้ฟังค่ะ    

อาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่น่ายกย่อง  เสียสละมาก  สมควรจะปรับเงินเดือนให้ทะลุแท่งเงินเดือนเหมือนครูบ้าง

เห็นด้วยทุกความเห็นครับ  แต่บ่นมากไปก็เหมือนเดิม เพราะท่านยอมรับว่าท่านเป็นรองจากเขาเอง โรงหมอ หรือโรงพยาบาลก็ไม่ต่างกันสมัยก่อนเรียกโรงหมอครับ  พวกครูโชคดีเพราะเขาช่วยกันทุกคนแต่พวกท่านบ่นทุกคนแต่ไม่ทำอะไร  สภาพยาบาลก็พวกท่านเลือก เขาไปดูงานที่ต่างประเทศทุกปี เพราะพวกท่านให้เขาไป จงคิดใหม่ถ้าจะแก้ปมต้องแก้พร้อมกัน ถ้าพร้อมเมื่อไรก็บอกแล้วสีขาวจะชนะทุกสีเอง

อนิจจัง ปล่อยและวางจะรู้ว่าพออยู่ตรงไหน