เห็นด้วยอย่างยิ่ง

เค้าคงมองความ กันดารมังคะถึงให้เงินตรงนี้  ไม่งั้นไม่มีใครไปอยู่ รพ. ชุมชน อยากอยู่ในเมือง

ถ้าจะบอกว่าเป็นการแบ่งแยกก็คงจะไม่ใช่นัก น่าจะเป็นการจำแนก(ตามโครงสร้าง)มากกว่า ด้วยบริบทที่ต่างกัน.. พยาบาลอยู่ตรงไหนก็คือพยาบาลด้วยกันนั่นแหละครับ จะอยู่โรงพยาบาลในมหาวิทยาลัย โรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไป โรงพยาบาลชุมชน จนถึงสถานีอนามัย ทุกคนมีสิทธิเลือกที่จะอยู่อยู่แล้ว ไม่มีใครบังคับใคร

ถ้าเรามองที่ที่มาที่ไปของปัญหา.. ลองมองและค้นหาลงไปที่จุดเริ่มของปัญหา คิดว่าน่าจะพอทำให้เข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง จริงๆไม่ได้มีการแบ่งแยกพยาบาลหรอกครับ บังเอิญว่าเราถูกทำให้ต้องเต้นไปตามจังหวะที่เขาเล่นกัน คุณได้เราก็น่าจะต้องได้ เมื่อเราได้เขาก็น่าจะต้องได้บ้างเหมือนกัน สุดท้ายก็ได้เหมือนกัน เพียงแต่ว่าจะได้เท่ากันหรือไม่.. พอใจกันหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าเรามองอะไรเป็นตัวตั้ง ถ้าเรามองที่การทำงานมองที่การให้บริการพยาบาลคนไข้เป็นตัวตั้ง เราก็จะมีความสุขที่ได้ทำตรงนี้... แต่ถ้าไปมองอย่างอื่นเป็นตัวตั้ง มันไม่รู้จักพอหรอกครับ.

ไม่รู้ว่าผมตอบตรงคำถามหรือเปล่า...(ผมอาจจะปลงแล้วก็ได้..)

คุณคะ ที่คุณบอกว่าเหนื่อย ลองมาอยู่สถานีอนามัยแล้วจะรู้ค่ะว่า คุณสบายกว่าเยอะเลย  ทุกที่ก็เหนื่อยกันคนละแบบ  รพ.ใหญ่เหนื่อยเพราะคนเยอะ  คนไข้หนักซับซ้อน  แต่ทำกันคนละหน้าที่  รพช.เหนื่อยเพราะขาดคน  ที่ทำงานไกล  แต่ก็มีผู้ช่วยเยอะ  สุดท้ายสถานีอนามัยคนป่วยหนักไม่มีแต่ต้องเล่นเชิงรุกซึ่งยากกว่าเพราะพูดกับคนที่ยังไม่เป็นอะไรให้เขาเข้าใจมันยาก  แถมต้องทำอย่างอื่น ทั้ง สอ.มีพยาบาล 1 คน ลูกจ้าง 1 คน จพง. 1 คน แต่ต้องดูแลประชากร 3 - 4 พันคน  แถมต้องคิดเอง ทำเอง ไม่มีฝ่ายนู้น ฝ่ายนี้เหมือน ใน รพ. แล้วก็งานไม่ได้จบลงแค่ 8 ชั่วโมง เหมือนตอนขึ้นเวร กลับบ้านไปยังโทรมาตามก็มี  คนไข้ออกจาก รพ.ก็ไม่พ้นต้องเยี่ยมบ้าน  จึงอยากให้เข้าใจเหมือนกันว่าเราแต่ละคนยืนแต่ละจุด ก็เลยมองอะไรไม่เหมือนกัน  แต่ที่ดีที่สุดเราก็ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกัน  ถ้าเราไม่พอใจจุดที่เรายืนก็หาทางขยับขยายไปจุดอื่นที่คิดว่าเหมาะกับเรา  เราคงจะมีความสุขกันนะคด

Fight for stanley cup jersey, all the players wearing blackhawks jerseys and flyers jerseys,